Badanie piersi

Ryzyko zachorowania na raka piersi dotyczy każdej z nas. Aby dbać o siebie, nie musimy koniecznie co miesiąc chodzić do ginekologa, wielokrotnie poddawać się badaniom. Możemy same regularnie oglądać i badać własne piersi. Musimy zdać sobie sprawę, jak dużo zależy od nas i jak ważna jest profilaktyczna troska o zdrowie. Inaczej nie będzie możliwe zmniejszenie ciągle dużej liczby zachorowań na raka piersi.

Co miesiąc powinnyśmy oglądać piersi w lustrze w różnych pozycjach, a także badać je dotykiem. Tylko dobre poznanie piersi pozwala wcześnie wykryć i wyleczyć zmiany groźne dla zdrowia.

Wszelkie zmiany występujące w obrębie piersi, zaobserwowane przez nas w krótkim czasie, mogą pomóc w leczeniu czy postawieniu właściwej diagnozy. Jeżeli dokładnie nie poznamy swoich piersi, nie będziemy wiedziały, czy zmiany, które zachodzą, są poważne, czy jedynie wynikają z fizjologii.

Badanie powinno być przeprowadzane co miesiąc, najlepiej zawsze po miesiączce Kobiety, które już nie miesiączkują powinny wybrać jakąś stałą datę w miesiącu. Dobrze byłoby, aby oglądać piersi np. po kąpieli w łazience. Tam bez skrępowania możemy poświęcić sobie czas. Warunkiem dobrze wykonanego badania jest przeglądnie się w lustrze odpowiedniej wielkości, takim, które obejmie nie tylko twarz, ale sylwetkę co najmniej do pasa. Lustro ponadto powinno być zainstalowane na stałe do ściany. Oglądanie piersi z lusterkiem w ręku nie ma sensu.

Pamiętaj również, że badamy pierś zawsze ręką przeciwną do piersi.
Leżąc, rękę od strony piersi badanej powinnyśmy podkładać dodatkowo pod głowę.

Pierwszą czynnością jest rozebranie się do pasa, dalej dokonując samodzielnego badania przed lustrem, należy w pozycji stojącej oprzeć obie ręce na biodrach i obejrzeć swoje piersi stojąc przodem do lustra. Należy się nieco pochylić ku przodowi, następnie założyć ramiona na tył głowy i powoli obracać górną część tułowia w lewo i w prawo; podczas pochylania się i podczas unoszenia ramion należy zwrócić uwagę na ewentualną asymetrię sutków, kolor brodawek, na symetrię brodawek sutkowych, na jakieś nadmierne przyleganie skóry do gruczołu sutkowego, wciągnięcia, zmarszczenia lub uwypuklenia skóry. 
Następnie, miejsce po miejscu, dotykamy pierś opuszkami palców, trzymając dłonie równolegle do niej. Wykonujemy duże koła, mniejsze kółka, przesuwamy dłoń metodą spirali, promieni, zaczynając badanie od brodawki, a przechodząc na zewnątrz. Najpierw badanie powinno mieć charakter łagodnego dotykania, nawet głaskania. Stopniowo należy dotykać pierś uważniej, próbując palcami wniknąć w głąb.

Oglądanie sutków. Kobieta widzi się w lustrze en face.		Kobieta z rękami umieszczonymi  na głowie ogląda sutki w lustrze

Oglądamy także uważnie pachy.  Jeśli jedna jest bardziej uwypuklona od drugiej, musimy to uważnie zbadać palpacyjnie. Pamiętajmy, że są tam trzy piętra węzłów chłonnych - dolne, środkowe i górne, a więc powinnyśmy dotykać dokładnie cały tzw. dół pachowy. W razie niepewności zawsze trzeba skonsultować się z lekarzem.

W pozycji leżącej [można podłożyć pod plecy poduszkę, aby lepiej uwypuklić pierś] należy zwartymi palcami prawej dłoni obmacać wewnętrzną stronę lewej piersi, miejsce przy miejscu.; opuszki palców przesuwa się najpierw po skórze piersi, a następnie obmacuje się nimi sam gruczoł, przyciskając go do podłoża; wreszcie od dołu obmacuje się okolice otoczki brodawki sutkowej; należy zwrócić przy tym uwagę na wszelkiego rodzaju ewentualne stwardnienia lub guzki.
W dalszym ciągu obmacuje się całą okolicę od piersi do dołu pachowego, zwracając uwagę na ewentualną obecność powiększonych węzłów chłonnych w dole pachowym. W ten sposób obmacuje się palcami lewej dłoni prawą pierś i prawy dół pachowy.

Kobieta w pozycji leżącej bada sobie palcami przyśrodkową część sutka.		Badanie węzłów chłonnych pachowych. Kobieta w pozycji leżącej bada sobie palcami węzły pachowe.

W dalszej części samodzielnego badania piersi, lekko uciskając brodawkę należy upewnić się, że nie ma z niej wycieku krwistego ani żadnej innej zwłaszcza jednostronnej wydzieliny.

Badanie węzłów chłonnych nadobojczykowych. Kobieta w pozycji leżącej bada sobie węzły nadobojczykowe.		Kobieta w pozycji leżącej na plecach.

• badanie skóry piersi;
• badanie otoczki i brodawki oraz miąższu piersi;
• badanie pachy.

• Rozluźniony pośladek ma taką konsystencję jak zdrowa pierś, szczególnie u kobiet, które karmiły piersią. Pierś kobiet, które nie karmiły, ma strukturę bardziej niejednorodną, z wyczuwalnymi grudkami tkanki tłuszczowej i gruczołowej.

• Chrząstka końca nosa, przez swoje złączenie ze skórą, przypomina w dotyku podejrzany, złączony ze skórą guzek piersi.

• W dolnym rogu dłoni po przeciwnej stronie niż kciuk jest kość grochowata nadgarstka. Jej głębokie ułożenie przypomina w dotyku np. gruczolakowłókniaka.

• Jeżeli dotkniemy delikatnie gałki ocznej przez zamknięte oko, wyczujemy charakterystyczną budowę. Konsystencja gałki ocznej przypomina w dotyku torbiele piersi.

• Ruchomość skóry na śródręczu może przypominać nie złączony ze skórą łagodny guzek piersi.