HIV i AIDS
Przebieg zakażenia HIV
Krótko po zakażeniu może
wystąpić ostra choroba retrowirusowa, która charakteryzuje się
ostrą wiremią. W tym czasie osoba zakażona jest szczególnie
niebezpieczna dla innych. Wynik testu może być wówczas jeszcze
ujemny ze względu na tzw. okienko serologiczne.
Kliniczne objawy ostrej choroby retrowirusowej to: ból głowy,
kaszel, nocne pocenie się, gorączka, powiększenie węzłów
chłonnych. Najczęściej objawy te określane są jako zespół
mononukleozopodobny, a okres ten trwa 2-4 tygodnie. Po tej
fazie mogą długo nie występować żadne zauważalne objawy
chorobowe. Taki bezobjawowy okres może trwać od 6 miesięcy do
12 lat i dłużej. Utrudnia to prawidłową profilaktykę zakażeń.
Osoba nieświadoma własnego zakażenia może wówczas przenosić
wirusa HIV na innych. Dane oparte na badaniach osób
zakażonych, (przeprowadzonych głównie w Stanach Zjednoczonych)
dowodzą, że średnio po 10 latach od momentu pojawienia się
infekcji, 50% zakażonych choruje na AIDS.
Kolejną fazą rozwoju zakażenie jest okres występowania tzw.
schorzeń wskaźnikowych (stwierdzono istnienie ok. 29). Są to
choroby oportunistyczne związane z HIV. Najczęściej diagnozuje
się:
- cytomegalia, CMV
- zapalenie płuc
pneumocystozowe,
- gruźlica (50-60%
zakażonych),
- mięsak Kaposiego,
- kandydoza ustna, przełyku,
oskrzeli lub płuc, pleśniawki,
- opryszczka (owrzodzenie
utrzymujące się ponad miesiąc),
- grzybica pochwy,
- rak szyjki macicy i inne
nowotwory
|