Jan Ciecierski (1899 -1987) - aktor, rola Józefa Matysiaka emitowana w PR
Jan Ciecierski urodził się 8 marca 1899 r. w Warszawie, gdzie też rozpoczął naukę w szkole. Tuż przed I wojnę światowa, kiedy miał 14 lat rodzice Ciecierskiego przenieśli się do Suwałk, gdzie ojciec kupił cukiernię i hotel przy obecnej ul. Kościuszki. J. Ciecierski w swoich wspomnieniach pisze:
"Dom nasz w Suwałkach był obszerny, pełen gwaru i słońca. Rodzice zatrudniali kilku pracowników i kilka dziewcząt do pracy w kawiarni i w domu. Głównym zajęciem mamy była kasa w cukierni i zakupy. Ojciec zajmował się pracownią i pomagał mamie w sklepie, a ciocia Ludwika objęła sprawy hotelowe i nadzór w kuchni. Ja uczyłem się w szkołach, a gdy przyjeżdżałem, w czym mogłem, pomagałem rodzicom... Rodzice zajmowali dwa pokoje na parterze, całe pierwsze piętro zajmował hotel, z którego dwa pokoje zostały wydzielone na salonik i pokój chłopców. Ozdobą saloniku były ładne meble biedermeierowskie, odziedziczone po ciotce Za-gdańsldej. Ciotka Ludwika miała mansardowy pokój na drugim piętrze, z widokiem na dachy Suwałk. Na dalszym planie był widoczny dworzec kolejowy".
Po zakończeniu roku szkolnego i zdaniu do klasy maturalnej w Warszawie, przyjechał do rodziców do Suwałk, gdzie zatrzymał się ponad rok, ponieważ wybuchła I wojna światowa. W tym czasie Jan został wciągnięty do kółka dramatycznego. Po kilku rólkach charakterystycznych doszedł nawet do roli Fikalskiego w "Domu otwartym" M. Bałuckiego i tytułowej roli w "Mężu z grzeczności" Abrahamowicza. A potem była służba w polskim wojsku, gdyż Niemcy przegrali wojnę i opuścili Suwałki. Ciecierski służył w 13 pułku ułanów, na koniec otrzymał brązowy żołnierski krzyż pułkowy "Za wierną służbę". Po wojsku pojechał do Warszawy do gimnazjum Kulwiecia. Po skończeniu szkoły średniej, wstąpił do Wolnej Wszechnicy Polskiej i po trzech latach zdał egzaminy podyplomowe. Zaczął myśleć o zawodzie aktora. W1927 r. ukończył Oddział Dramatyczny przy Konserwatorium Muzycznym w Warszawie.
Będąc w Warszawie często odwiedzał Suwałki, latem odbywał wycieczki nad jeziora Krzywe i Hańcza. Często też brał żaglówkę i z kapitanem W. Łubieńskim pływał po Wigrach. Najbardziej lubił jednak wyjazdy latem nad jezioro Dąbrówka.
W domu Ciecierskich przebywało dużo znanych ludzi, m.in. K. I. Gałczyński, który odbywał służbę wojskowa w Suwałkach. Po wyjeździe rodziców z Suwałk Ciecierski w dalszym ciągu przyjeżdżał na Suwalszczyznę, a po wojnie spędzał wakacje z żonę i synami w Gawrych Rudzie (do 80-go roku życia). W swych wspomnieniach pisał: "natura i przyroda pozostały piękne".
Zmarł w Warszawie 20 lutego 1987 r.
Jan Ciecierski - aktor, który zagrał najdłuższe role w dziejach Polskiego Radia - Józefa Matysiaka, prace rozpoczął od Teatru Polskiego w Katowicach w latach 1927-28. Następnie pracował w teatrach: Ateneum w Warszawie 1928-29, Polskim Wilnie 1929-32, Narodowym w Warszawie 1932-34,1936-39, Reduty w Warszawie 1934-35; podczas II wojny światowej - w teatrze w obozie dla internowanych na Litwie 1940. Ponownie występował w Teatrze Polskim w Wilnie 1941 oraz kolejno w podziemnym teatrze AK w Warszawie 1942-44, Starym w Krakowie 1947-48; aktor teatrów warszawskich: miejskich 1948-49, Polskiego i Kameralnego 1949-63, Ateneum 1960-61, Kameralnego 1961-63, Narodowego 1963. W dorobku Jana Ciecierskiego jest 25 ról filmowych, występował również w teatrze TVP, współpracował z PR; był członkiem ZASP 1927-50, SPATiF - ZASP 1950-87; członkiem Komisji Kwalifikacyjnej 1960-72, Kapituły Aktorów Zasłużonych SPATiF - ZASP od 1974.
Najważniejsze role teatralne: profesor - "Teoria Einsteina", Orgon -"Świętoszek", Rzecki - "Lalka"; filmowe: Błażej Plewa - "Pierwsze dni", nagroda za kreacje aktorską w Karłowych Warach 1952; radiowe: Józef Matysiak w odcinkowej powieści "Rodzina Matysiaków" od 1956 r.